معنی نژادی سفید پوست

فرهنگ فارسی هوشیار

سفید پوست

(صفت) آنکه دارای پوست سفید است آنکه از نژاد سفید است مقابل سیاه پوست.


نژادی

(صفت) منسوب به نژادمربوط به نژاد: } عادات نژادی ‎. {


اسفید پوست

(صفت) دارای پوست سفید آنکه پوست بدنش سفید است اسپید پوست.

فارسی به آلمانی

سفید پوست

Kaukasier (m)


نژادی

Rassen- [adjective]

لغت نامه دهخدا

نژادی

نژادی. [ن ِ] (ص نسبی) نژاده. اصیل. صاحب اصل و نسب. گرامی نسب. نجیب. گهری. دارای اصالت:
چو آمد به آرامگاه از نخست
فراوان زنان نژادی بجست.
فردوسی.


پاک نژادی

پاک نژادی. [ن ِ] (حامص مرکب) پاک گوهری.


مردم نژادی

مردم نژادی. [م َ دُ ن ِ](حامص مرکب) انسان بودن. آدمیت. بشریت.


نیک نژادی

نیک نژادی. [ن ِ] (حامص مرکب) اصالت. نیک گوهری. نیک نژاد بودن.


طبقات نژادی

طبقات نژادی. [طَ ب َ ت ِ ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) شعب مختلف از یک نژاد: طبقات نژادی عرب شش است: شعب: مانند مضر. قبیله: مانند کنانه. عماره: مانند قریش. بطن: مانند قصی. فخذ:مانند هاشم. فصیله: مانند بنوعباس. (سمعانی ص 6).

فارسی به عربی

نژادی

عرقی

معادل ابجد

نژادی سفید پوست

1687

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری